Allá pel branu de 2008, na terraza d'una sidrería en Xixón, José Luis Piquero, afaláu seique pol whisky o l'amistá o les dos coses, recuperó un tema qu'apaecía daquella con cierta periodicidá nes nueses conversaciones. Teníes que traducir la to poesía al castellano, dixo. Yo contesté-y dalgo mui asemeyao a lo que cantaba Gigliola Cinquetti: Non ho l'età. Yá nun contaba tener la mocedá que se precisa p'abrir nuevos rumbos, y sigo feliz y contentu ensin ella: acullá d'una edá, l'ambición lliteraria concrétase na necesidá d'escribir la páxina perfecta, y déxase pa prau la urxencia por difundir una obra que nel meyor de los casos xulga ún con una indulxencia dalgo cínica. (Pamidea que más d'ún va pensar qu'esto ye pura pose, pero impórtame un pimientu: gasto poses muncho más agresives, o solía gastales.)Ello ye que Piquero nun se dio. Yá que yo aseguraba nun tener nin tiempu nin ganes d'autotraducime, ofrecióse él de traductor. Yá que yo nun taba pol llabor de poneme a seleccionar poemes, ofrecióse él tamién d'antólogu. Agora yá namás nos queda buscar un editor, dixo. Xusto lo que yo taba pensando, pensé. Nestes metió'l cazu Miguel Barrero y suxirió comentá-ylo a Álvaro Díaz-Huici, d'Ediciones Trea. A Piquero paeció-y bien. A min nun me paeció mal. Miguel ofrecióse a propone-y a Álvaro'l proyectu. Féxolo. A Álvaro gustó-y la idea.
Debe ser verdá qu'ún nunca acaba de conocer bien a los amigos. Yo suponía que Piquero, namás que se viera nel fregáu de ponese a traducir unos poemes considerablemente subnormales (a lo menos en comparanza colos d'él), diba abandonar la empresa. Nin pa dios. Lo más que fexo foi posponer el plazu d'entrega, pero pa que pudieren entrar na selección los poemes de Les vides incompletes, que daquella tovía taben acabando d'escribise y nun se-yos conocía fecha de publicación. L'antoloxía en cuestión va salir esti añu 2010. Va titulase Restauración, por razones qu'esplicaré cualquier día d'estos (o igual non). Dalgunes de les traducciones incluyíes nella yá vieron la lluz na revista Isla de Siltolá y na antoloxía Toma de tierra.
Aprovechando la presentación d'esta última, que va facese'l xueves en Xixón, quería dexar equí colgáu, nel blancor de la pantalla indiscreta, el testimoniu de la mio delda.
