Actos performativos

Lo del martes nun foi esactamente una performance, a lo menos según s'entiende esi anglicismu aplicáu a xente faciendo coses. Foi una hora prestosa, pamidea, onde hebo tiempu pa cásique too y onde la poesía tuvo un sitiu y tuvo nel so sitiu. Ún diría que'l martes, na Casa Posafuelles, tuvo con un puñáu d'amigos, unos lleendo, otros escuchando, unos falando, otros sintiendo, y toos, y toes, imprescindibles. Como si fuera poco.