En El hombre en el castillo, Philip K. Dick imaxinó un mundu alternativu onde Xapón y Alemania ganaren la Segunda Guerra Mundial y repartieren los Estaos Xuníos. En La conjura contra América, Philip Roth dibuxó un universu paralelu onde Charles Lindbergh llegara en 1940 a la presidencia de los Estaos Xuníos y firmara un pautu con Hitler. El sindicato de policía yiddish, de Michael Chabon, respuende a les convenciones d’esti tipu de noveles qu’alcuando llamamos ucroníes a falta de nome meyor. Nesti casu, tamién ye’l sieglu XX el que siguió un cursu distintu al que nós-y conocimos: l’intentu de crear l’Estáu d’Israel fracasó y los xudíos afinquen n’Alaska.¿Por qué Alaska? A saber. Pero cuido que tien que ver col poder que pa Chabon tien la imaxe del individuu (o’l pueblu) aislláu nun mundu de fríu y xelu, como yá dexara claro en Las asombrosas aventuras de Kavalier y Clay, cuando un de los protagonistes, precisamente Kavalier, acaba esiliáu na Antártida. Una imaxe seique non sólo poderosa no personal sinon igual d’arquetípica: tamién Superman, un héroe de comic (Kavalier ye dibuxante de comics) creáu por dos xudíos (Shuster y Siegel), tenía nel xelu polar el so llugar de retiru, la Fortaleza de Soledá.
El sindicato de policía yiddish ye, polo demás, pura novela negra na tradición reciente del thriller políticu, col so detective perdedor y el so ayudante pintorescu, la so mafia verbover y un bon puñáu de personaxes estraíos del imaxinariu lliterariu xudeoamericanu. Xeométrica y kafkiana, la novela déxase tastiar como'l formidable artefactu llingüísticu que ye. Agradezse, depués de les últimes decepciones, atopar otra vuelta un llibru ambiciosu y seductor.
No hay comentarios:
Publicar un comentario